Przejdź do treści
AA

Officyna liberałów

officyna liberałów

Okres wydawania:

od 01.01.1979 do 31.12.1989

Miejsce wydawania:

Warszawa

Rys historii wydawnictwa:

Utworzone i prowadzone przez Janusza Korwin-Mikkego wydawnictwo powstało pod koniec lat 70. Swego czasu szyderczo zwane „Jol-a”, czyli Jednoosobowa Officyna Liberałów, była bowiem faktycznie prowadzona przez jedną osobę – o czym można przeczytać w tekście opublikowanym na stronie „Najwyższego CZASU”, tygodnika, którego pierwszym wydawcą był Janusz Korwin-Mikke.

Officyna Liberałów specjalizowała się w książkach o tematyce liberalno-konserwatywnej. Wydawano klasyków tego nurtu: Miltona Friedmana, Augusta Friedricha von Hayeka, George’a Gildera, Ayn Rand, Wilhelma Röpke oraz autorów polskich: Adama Heydela i Ferdynanda Zweiga.

Dużą popularnością cieszyła się „Biblioteczka Laureatów NOBLA”. Były to kieszonkowe wydania laureatów tej nagrody o przekonaniach konserwatywno-liberalnych. Przez biblioteczkę przewinęły się nazwiska Russela, Sienkiewicza, Bunina, czy Churchilla. Nakładem Officyny Liberałów ukazywały się utwory literackie  i opracowania historyczne. W bibliografii wydawnictwa można znaleźć m.in. działa Aleksandra Sołżenicyna „Zmierzch odwagi”, „Lenin w Zurychu”, Feliksa Konecznego „O wielości cywilizacyj”, Ferdynanda Zweiga „Zmierzch i odrodzenie liberalizmu”, Adolfa Romańskiego (właść. Mirosław Dzielski) „Jak zachować władzę w PRL”, Tomasza Harasiuka „Semantyka zbrodni”, Stanisława Swianiewicza „W cieniu Katynia” , Andrzeja Stanisławskiego (właśc. Stanisław Michalkiewicz) „Monologi”,  Leopolda Tyrmanda „Życie towarzyskie i uczuciowe”, Georga Orwella „Rok 1984”, Józefa Mackiewicza „Watykan w cieniu czerwonej gwiazdy”.

Drukowano pozycje polemiczne (Stanisław Ehlich, Stefan Kisielewski, J. Korwin-Mikke, Stefan Kurowski, Stanisław Michalkiewicz, Adolf Romański, Karol Saski) i teksty programowe, m.in. „Wstęp do programu opozycji” Stefana  Kisielewskiego, „Program liberałów” (1983). Officyna Liberałów wydawała również pisma: „Stańczyk” i „Zeszyty Liberałów”. Za pośrednictwem Officyny Janusz Korwin-Mikke wydawał również własne publikacje: „Zastanawiająca tęsknota” 1983 r., „Katechizm robotnika liberała”, „Do dołu nogami” 1981 r. i inne.

Średni nakład wynosił 1-1,5 tys. egzemplarzy, najniższy w przypadku polemicznych broszur (500 – 1 tys. egzemplarzy), najwyższy – 17,5 tys. egzemplarzy – osiągnął „Rok 1984” George’a Orwella. W prowadzeniu wydawnictwa pomagała żona J. Korwin-Mikkego, Małgorzata Szmit.

Od marca 1990 r. Officyna Liberałów, już legalnie jako Oficyna Konserwatystów i Liberałów, rozpoczęła wydawanie tygodnika społeczno-politycznego Najwyższy CZAS”.

Redakcja:

Janusz Korwin-Mikke,  Małgorzata Szmit

Kolporterzy:

Krzysztof Bąkowski

Inne:

BIBLIOGRAFIA

Wydawana była seria Biblioteczka Laureatów Nagrody Nobla, ukazująca się w formie broszur w formacie A7 (Jan Bunin, M. Friedman, Winston Churchill, Bertrand Russel, Henryk Sienkiewicz). Ukazywały się utwory literackie (Andrzej Bobkowski, Aldous Huxley, Józef Mackiewicz, Aleksander Sołżenicyn) i opracowania historyczne (Teodor Jeske-Choiński, Feliks Koneczny, Stanisław Swianiewicz). Drukowano pozycje polemiczne (Stanisław Ehlich, Stefan Kisielewski, J. Korwin-Mikke, Stefan Kurowski, Stanisław Michalkiewicz, Adolf Romański, Karol Saski) i teksty programowe, m.in. Wstęp do programu opozycji S. Kisielewskiego, Program liberałów (1983). Officyna Liberałów wydawała również pisma: „Stańczyk” i „Zeszyty Liberałów”.

Zmierzch czy odrodzenie liberalizmu?

Zmierzch czy odrodzenie liberalizmu?

Autor publikacji: Ferdynand Zweig

Data wydania: 01.01.1980 - 31.12.1980

Dowiedz się więcej