Zapis

Tytuł pisma pochodził od pojęcia zapisu cenzorskiego, czyli dyrektywy określającej, jakie treści nie mogą zostać opublikowane. Pismo miało być właśnie miejscem druku tekstów objętych zapisem.
Pismo ukazywało się początkowo jako maszynopis, powielany bądź przepisywany. Pierwszych 12 numerów wychodziło nieregularnie, począwszy od numeru 13. (ze stycznia 1980 r.), „Zapis” stał się kwartalnikiem.

„Zapis” publikował utwory literackie, które nie mogły być wydawane w obiegu oficjalnym, ale także informacje o życiu kulturalnym i politycznym. Był też miejscem dyskusji o stanie kultury polskiej, o wzajemnych relacjach literatur obu obiegów, o roli kultury emigracyjnej.

Pismo starało się podawać regularnie w każdym numerze informacje o aktualnych zapisach i ingerencjach cenzorskich dotyczących kultury.